رشد فردی، در گرو رشد اجتماعی می‌باشد
رشد فردی، در گرو رشد اجتماعی می‌باشد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَالْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ * إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» (سوره العصر)
- سوگند به زمان (عصاره - عصر ظهور) * که آدمی در خسران است * مگر آنها که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و یکدیگر را به حق سفارش کردند و یکدیگر را به صبر سفارش نمودند.
●- جدایی انسان از جامعه و زندگی اجتماعی که امروزه با ترویج زندگی انفرادی در فضای مجازی ترویج یافته و می‌یابد، پدیدۀ جدیدی نیست، بلکه در گذشته‌ها و پیش از جدا کردن دین از سیاست (سکولاریسم)، دین از تجارت، دین از اشتغال و ...؛ کوشیده‌اند تا انسان را از جامعه و زندگی اجتماعی جدا نمایند، چرا که «تجزیه» در هر موضوعی، گام نخست در نابودی مجموعه و سلطه بر آن می‌باشد؛ خواه تجزیۀ خاک یک کشور باشد. یاتجزیۀ دین، یا از بین بردن وحدت بین مردم!
شرح بیشتر
●- به رغم آن نظام سلطه برای ایجاد حکومت واحد جهانی به رهبری خودش، در پی نشر و استیلای فرهنگ واحد بر مردمان می‌باشد، القا می‌کند که دین و فرهنگ، یک گرایش شخصی می‌باشد و نباید تبلیغ شود، عمومیت و حاکمیت یابد و جهت تحقق این هدف نیز القا کردند که عبادات امری فردی و خصوصی می‌باشد! هر شخصی می‌تواند تمامی روزهای سال را روزه بگیرد، یا از شب تا صبح نیز نماز بخواند و تمامی احکام فردی چون طهارت و ... را رعایت نماید، اما نباید به دیگران کاری داشته باشد و برایش مهم نباشد که دیگران رو به خیر و سعادت دارند یا شرّ و هلاکت!
اما انسان، یک موجود اجتماعی است و در یک جامعه زندگی می‌کند و با دیگران تعامل دارد؛ بنابراین، رویکرد، عملکرد و سرنوشت او بر دیگران و دیگران در ساختار شخصیت، رشد و کمال او، تأثیر مستقیم دارند. نمی‌تواند بگوید که من تقوا را پیشه می‌کنم و به من چه که جامعه به فساد کشانده میشوند - من عدالت را رعایت می‌کنم و به من ربطی ندارد که چه کسانی ظلم و جنایت می‌کنند؟!
بیشتر احکام الهی در اسلام عزیز، احکام اجتماعی می‌باشد؛ بیشترین ثواب‌ها در خدمات اجتماعی می‌باشد، چنان که سنگین‌ترین گناهان، گناهانی است که به دیگران و حتی نسل‌های بعدی آسیب می‌رساند!
هر انسانی، یک شخصیت و زندگی شخصی دارد و یک شخصیت و زندگی اجتماعی؛ چنان که در محشر نیز آدمی هم به صورت فردی خوانده می‌شود و هم گروهی و هر کسی در گروه خود جای می‌گیرد.
خداوند سبحان می‌فرماید: «انسان در خسران است»، یعنی اصل و فرع [سرمایه و سود - دنیا و آخرت] را با هم از دست می‌دهد، مگر آن که در مواضع شخصی، ایمان بیاورد و در انجام عمل صالح بکوشد و در زندگی اجتماعی نیز دیگران را به «حق» و «صبر» توصیه نماید.
بنابراین، کسی گمان ننماید که اگر شخصاً مؤمن بود و عمل صالح انجام داد، به رشد، کمال، سعادت و رستگاری می‌رسد! خیر؛ او نیز اصل و فرع را از دست می‌دهد، مگر آن که با دعوت و توصیۀ دیگران به «حق» و «صبر» که مستلزم «امر به معروف و نهی از منکر» نیز می‌باشد، در اصلاح جامعه بکوشد.
- تعداد بازدید : 56
- 8 آبان 1402
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: حدیث امروز سوره عصر
آیه دوم سوره نصر به چه زمان یا موقعیتی اشاره دارد؟ الان که ظاهرا مردم رفته رفته از دین خارج میشوند و فساد درحال گسترش است، آیا این آیه به زمان بعد از ظهور اشاره دارد؟ 
هنگام دعا، با حمد و تسبیح شروع کنیم 
