اصول پاسخگویی به پرسشها و شبهات، از قرآن مجید / 2
«أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» (البقره، 75)
- آيا انتظار (طمع) داريد به (آئين) شما ايمان بياورند، با اينكه عدهای از آنها سخنان خدا را میشنيدند و پس از فهميدن آنرا تحريف میكردند در حالی كه علم و اطلاع داشتند.
●- مسلمانان خوش نیّت اما ساده (بیبصیرت)، گمان دارند که اگر کسی به انحراف رفت، مواضع ناحقی اتخاذ کرد، سخنان باطلی به زبان آورد و ...، همه از روی نادانی میباشد و اگر اطلاعرسانی شود و بداند، تغییر موضع میدهد! برخی دیگر نیز گمان دارند موظفند به هر پرسش و شبههای پاسخ دهند! در حالی که برخی از شبههافکنان، خودشان پاسخ را میدانند و چه بسا بهتر از پاسخ دهنده نیز میدانند؛ اما شبهه را فرافکنی میکنند تا یک عده را به پاسخ تحریک کنند و بدینوسیله، بازار شبهۀ خود را گرم کنند! بسیار فرق است که مردم شبهه را نخوانند و اگر خواندند نیز پاسخ ندهند، با این یک صد نفر منفعل شوند و به بهانۀ پاسخ، آن را بیشتر منتشر سازند.
بنابراین، پاسخ به هر پرسش و شبههای، نه تنها ارزش و ضرورت ندارد، بلکه کمک به انتشار بیشتر آن میباشد! گاهی محل نگذاشتن و پاسخ ندادن، خودش بهترین پاسخ میباشد. گاهی پاسخ به کسی که شبهه برایش ایجاد شده لازم است، اما پاسخ به شبههافکن لازم نیست؛ چرا که او خودش پاسخ را میداند و پاسخ شما را نمیخواند و اگر بخواند نیز چیز دیگری میگوید تا بحث داغتر شود!
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
www.x-shobhe.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «اصول پاسخگویی به شبهات، از قرآن» سوره بقره