كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ ﴿۱۵۱﴾
همان گونه که [تغییر قبله، کامل کردن نعمت است، این حقیقت هم کامل کردن نعمت است که] در میان شما رسولی از خودتان فرستادیم که همواره آیات ما را بر شما می خواند، و شما را [از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی] پاک و پاکیزه می کند، و کتاب وحکمت به شما می آموزد، وآنچه را نمی دانستید به شما تعلیم می دهد. (۱۵۱)
سوره بقره
مأموریت رسولش را از «خواندن آیات ما برای شما» آغاز نمود؛ چرا که علم یعنی نشانه شناسی و هر چیزی با نشانه هایش شناخته می شود. البته مقصود از آیات ما“، صرفا آیات قرآن کریم نیست، بلکه هر چیزی که نشانه ی خدا باشد، و هر چه هست، آیه و نشانه ی راهنما به سوی اوست. پس او را فرستاد تا به ما جهان بینی توحیدی» بدهد. سپس به تزکیه» تصریح نمود، چرا که علم بدون تزکیه، چراغي است به دست دزد و سلاحی است به دست جایتکار. ابلیس لعین نیز علم داشت و خدا را می شناخت. پس از آن نوبت به تعلیم کتاب و حکمت» می رسد و اثبات این مهم است که کتاب بدون معلم، به هیچ دردی نمی خورد و هیچ علمی بدون معلم، قابل فراگیری نمی باشد، پس شعارهایی چون «سبنا کتاب الله - کتاب خدا برای ما کافیست»، باطل است.