بکوشیم تا در قلب، عمل و زبان، "شاکر" باشیم /1
«وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ * بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ» (الزّمر، 65 - 66)
- و قطعا به تو و به كسانى كه پيش از تو بودند وحى شده است اگر شرك ورزى حتما كردارت تباه و مسلما از زيانكاران خواهى شد * بلكه خدا را بپرست و از سپاسگزاران باش.
●- این که آدمی شرک نورزد؛ هوای نفسش از درون و طاغوتهای کوچک و بزرگ بیرونی را بندگی و اطاعت ننماید، بلکه الله جلّ جلاله را که خالق، مالک، رازق و ربّ او میباشد و به سوی او بازمی گردد، بندگی نماید؛ گام نخست در توحید و عقلانیت (حیات معقول) میباشد؛ اما مسیر رشد، کمال، قُرب الهی و حیات طیبه در دنیا و رسیدن به سعادت ابدی، به همین مقدار طی نمیشود و باید گامهای بعدی را برداشت.
گام پس از توحید، "شاکر" بودن است. یعنی باید نعمتبخش را بشناسد، نعمت را نیز بشناسد، از آن درست و به موقع استفاده نماید و نعمات را ضایع ننماید؛ و البته به شاکر بودن خود نیز اقرار نماید و «الهی شکر» - «شُکرَاً لِلّه» بگویی. دقت شود که «شکر» با «حمد» متفاوت است.
آیا میتوانیم حتی بخشی از نعمتهای ظاهری و باطنی که به ما عنایت فرموده را به شمارش درآوریم؟! هرگز؛ اما تلاش برای شاکر بودن را از ما پذیرفته است.
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
www.313110.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز سوره زمر «شکر عملی» شکر